Σήμερα ακούσαμε ότι έφυγε , ο λατρευτός αξιαγάπητος Δημήτρης.  Για το λόγο αυτό συγκεντρωθήκαμε όλοι στον ιερό σταθμό της αναχώρησης και όχι σε μια έκθεση της Beauty.

Ήρθαμε εδώ  ν΄αποχαιρετήσουμε  το Δημήτρη, τον άνθρωπο που τον χαρακτήριζαν οι ηθικές αξίες, οι οποίες πήγαζαν από την ίδια την αναγκαιότητα της ζωής του.

Ναι Δημητράκη… όπως σε αποκαλούσε η  Στέλλα, η αγαπημένη σου σύζυγος , μητέρα των παιδιών σου και γιαγιά των εγγονιών σου, δεν είναι υπερβολή.

Όποτε χρειαζόταν ήσουν πάντα δίπλα μας προσφέροντας χέρι βοηθείας.  Ήσουν σε κάθε μας επαγγελματικό βήμα ο μέντοράς μας.  Η αγκαλιά σου μεγάλη και ανοιχτή σε κάθε προσωπικό πόνο και ο λόγος σου, βάλσαμο.  Ήσουν ένας άνθρωπος με αξιοπρέπεια, με κύρος και κατανόηση.  Ένας άνθρωπος θαρραλέος, με θέληση και τόλμη, ο μεγάλος αδελφός.  Σήμερα φεύγεις και όπως εσύ έλεγες «φεύγοντας από αυτό τον κόσμο, ο άνθρωπος πηγαίνει σε ειρηνική χώρα, στον παράδεισο».

Δημήτρη αγαπημένε, το πίστευες και έκανες κι εμάς να το πιστεύουμε.  Φεύγεις υπερήφανος, ευτυχισμένος, γιατί άφησες μια πολύτιμη παρακαταθήκη.  Άφησες τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου, τα οποία είναι η συνέχεια σου.  Θα είσαι για όλους ένας φωτεινός φάρος για κάθε βήμα.  Πυξίδα για κάθε επαγγελματική δραστηριότητα.

Δημήτρη, καλό σου ταξίδι, καλό παράδεισο, καλή ανάπαυση , να δώσεις χαιρετίσματα στην αγαπημένη σου Στέλλα.

Αντίο Δημήτρη, αιωνία η μνήμη σου, αδελφέ, φίλε, συνεργάτη.